İki Bisküvi Arası Hayat...

Yaşı biraz büyük olanların çocukluğuna dair anıların arasında mutlaka vardır lokumlu bisküvi.. Benim de rahmetli dedem alırdı biz küçükken, hala da her yediğimde çocukluğum gelir aklıma, yüzümde hafif bir tebessümle... Uzun zaman sonra markete gittim ve tam ödeme yapacakken (hızlıca tamamlanan alışverişin ardından, nerde o eski sağa sola baka baka yapılan ehli keyif alışverişler) kasada gözüme ilişti "bisküvili lokum"; hazırını yapmışlar dedim şaşırarak, ayrı ayrı bisküvi ve lokum almaya gerek olmadan, hemen yemeğe hazır:-) Tereddüt etmeden bir tane aldım hemen yüzümde muzip bir gülümsemeyle...

Alışveriş poşetimle site içinde evimize yürüdüğüm beş dakika içinde neler geçti aklımdan neler... En tuhafı da kendimi aynı bisküvili lokumun, iki bisküvisi arasına sıkışmış "lokumu" gibi hissetmem; gerçekten de iki bisküvi arasında sıkışan hayatlarımız son dönemde... Aynı yerde, sadece evimizde, sadece çekirdek ailemizle...Bir kat bisküvi iş, bir kat bisküvi özel hayat; ama hepsi aynı dört duvar arasında, hem de çok uzun zamandır...

Şimdiki kapanma zamanı da başta öyle hissettim; çoğumuz gibi... Sanki geçen senenin dejavusuydu... Ne çabuk koca bir yıl geçmişti ve ne çabuk başa dönüldü... Sonra bakış açımızı ben de değiştirmeye gayret ettim sizler gibi ailecek... Yeniden, yine kozadan kelebek olarak çıkma zamanı belki... Geçen sene onlarca okuduğum kitap sonrası, kendimce amatör yazılar yazmaya başlamıştım hayata dair, iş hayatındaki tecrübelerime dair.. Her kelimesinin beni daha iyi bir ben yaptığı yazılar hayatıma bambaşka bir yön verdi; vermeye de devam ediyor. Kim bilir belki de kitap yazma zamanı gelmiştir benim için, dostlarla paylaşabileceğim....

Bazen lokumun tadının güzel olduğunu unutuyor muyum? Elbette. Herkes gibi insana, dostlarıma hasret miyim? Hem de çok. Yine de herkes gibi hayat tutunarak, iki bisküvi arasındaki "lokum" tadındaki hayatımın keyfine varmak için atmadığım takla kalmıyor mu? Evet:-) Hele bir de evde 7 yaşında hayata heyecanla bakan bir küçük Can'a, hayatın çok güzel olduğunu anlatma gayreti bazen zor olmuyor mu? Hem de çok .... Yine de bisküvili lokum hala favori tatlarımdan ve hayatım her şeye rağmen şükredecek çok şey barındırıyor içinde.

Benden naçizane tavsiye; henüz bisküvili lokumun tadına bakmamışlar deneyebilir; çocukluğunda denemiş olanlarsa, hafta sonu çay ve lokumlu bisküvi ile geçmişe tatlı bir yolculuk yapabilir, tıpkı benim birazdan yapacağım gibi...